دقت کرده اید وقتی زمان یک مناسبت فرا میرسد نهاد ها و ارگان ها و حتی گاهی اوقات خود ما برنامه هایمان را متوقف میکنیم و میپردازیم به آن مناسبت خاص !!!
درحالیکه بعد از گذشت مناسبت فراموشش میکنیم طوری که انگار در تقویم نبوده است ...
نمونه اش همین روز ها و وضع و حال صدا و سیما در هفته ی دفاع مقدس *...
این هفته در تاریخ و کشور و زندگی ما بسیار پراهمیت ، محترم و خاص بوده و هست اما عملکرد ماست که مشکل دارد نه مناسبت ها ...
شاید اگر صدا و سیما در مناسبات مختلف اینگونه عمل کند نه تنها جذب کننده ی برخی مخاطبانش و مردم نباشد بلکه حتی ممکن است نگاه اشتباهی را برای یک سری آدم که نمی دانند حساب شهدا و جنگ از حساب صدا و سیما جداست ، ایجاد کند .
درست است باید در مناسبت ها مثلا هفته ی دفاع مقدس از رشادت ها بگوییم و از دلاوری ها حرف بزنیم اما نه اینکه در تعداد برنامه ها آنقدر افراط کنیم که به قولی« از اونطرف بوم بیافتیم » و در عین حال این یک برنامه ی مختص به یک هفته نباشد و در کل سال حواسمان باشد و طوری رفتار کنیم و برنامه ریزی کنیم که فقط در همین هفته کتاب شهدا را نخوانیم یا فقط در همین هفته به دیدار جانبازان نرویم و مناسبت را کلا در یک روز و یک هفته خلاصه نکنیم .
هر هفته ، هفته ی دفاع مقدس باشد یا هر هفته ، هفته ی وحدت یا هر هفته ، هفته ی کتابخوانی و ... البته بدون افراط و تفریط ...
*صدا و سیما و هفته ی دفاع مقدس تنها مثال هایی بودند که زده شدند تا بلکه موضوع پست محسوس تر شود و بنده هیچ جبهه گیری نداشتم و نخواستم که عملکرد صدا و سیما را نقد کنم یا چیز دیگری ... موضوع پست در موارد زیادی صدق میکند مواردی که در زمان بیش از حد بهشان میپردازیم و بعد از گذشت زمانشان فراموششان میکنیم و...
پ. ن :این مسئله یکی از مصادیق افراط و تفریط است ... فکر میکنم دیگر نیاز به توضیح نباشد...
